Goeie gesprekken bij De Correspondent, ditmaal met Zaïre Krieger spoken, Word artiest over institutioneel racisme en de aanstaande verkiezingen. Ik weet niet wie dat had gedaan, maar mensen hadden dus geteld hoeveel keer racisme in de partij tegenkwam hem bijeen en denken hadden heel veel. Ik las laatst het VVD partijprogramma, weet niet waarom zou ik niet aanraden, maar VVD partijprogramma stond er in. Suze rascisme daar hebben voelen wij heel veel ongemak bij. Dat stond in het partijprogramma vonden wij heel veel ongemak bij.

Maar het is er wel. Dus we willen ervoor zorgen dat iedereen gelijk behandeld wordt. Maar het. Het probleem met die bewoording is dat het zou al sowieso moeten, want we hebben een grondwet die al zegt dat we allemaal gelijk zijn. Dus ja, wat is het ongemak precies? Ik vind de goeie vraag ik niet. Het ongemak is. Wij waren altijd comfortabel. Dus wat is het probleem? Als het mij niet raakt, dan is er niet.

Nu zeg jij dat het er wel is. O. Ha, daar voel ik me ongemakkelijk, want dan heb ik het gevoel dat ik zeg dat voordelen haal uit een systeem waar ik niet voor gekozen heb. Dat is ook zo. We hebben er allemaal niet voor gekozen. Het is gewoon zo, maar dat je ziet dat de VVD het partijprogramma ook niet verder gaat, dan is het er of niet. Dat is dan de vraag beantwoorden en dan denken dat ze daar klaar mee zijn.

O ja, het is er.

Punt. Neem maar wat ga je doen? Natuurlijk is het ook moeilijk om als VVD daar antwoord op gaan geven, want je bent ga gewoon super erg mee geholpen toch? Dit is gewoon je bent gewoon bij uitstek de partij die is het tien jaar daarvoor zelf ook daar gewoon aan meegeholpen heeft, het eigenlijk ontkend heeft. Institutioneel racisme, het is een gegeven in Nederland. Het raakt veel mensen en zou een onderwerp moeten zijn dat in de verkiezingsdebatten een rol speelt.

Daar spreek ik over met satire Krieger, zei ze. Activisten organiseerden mee aan de Black Lives Matter demonstraties in Rotterdam. Maar dat is nog maar één van haar vele verschillende rollen. Ze studeert bijvoorbeeld ook publiekrecht en is journalisten. Krieger zeg ik in je naam draag je mee dat je een strijder bent die rijden in Zaïre en in Krieger hem eerder betekent ook krijger.

Dan heb je wel een erfenis meegekregen.

Nou, daar achter die naam zit heel veel. Toen ik geboren werd 19 95 toen heeft mijn moeder zag de Rwandese genocide over spullen in het toenmalige Zaïre. En toen zei ze Ik wil heel graag dat ik een dochter krijg die gaat omkijken naar de mensen, maar niemand omkijkt. Want de VN die ik deed, hoezo? Ja, dat was haar inspiratie voor mijn naam. Dus ja, dus het is hier Zaïre. Het is mijn moeder. Die was eigenlijk de visionair voor mijn levensloop.

Die zag dat aankomen. Die zegt ja, die moet iets met mensenrechten gaan doen. Uiteindelijk ben ik ook een soort van uitgekomen bij de VN. Door een jongere werkgroep toendertijd, maar ben ik ook een beetje deze loeiend geraakt over de werkwijze. Toen ik studeer nog wel internationaal recht, maar ik weet dat ik daar niet ga eindigen omdat ik weet dat de de de waar mensenrechten gebeuren niet per se in wetten en rechten zijn.

En waar dan wel op de vloer tussen ons deze gesprekken. Daar vinden die die dingen plaats op. Op het veld en als je publiekrecht studeert kom je niet altijd op dat veld. In Nederland zijn er. Ik geloof. 80 procent van de mensen in de Kamer hebben rechten gestudeerd en daar is een ongelooflijke gap tussen wat er op het veld gebeurd en wat er in de kamer gebeurt. Wat wat voor wetten mensen maken en dat daar. Het is gewoon heel vreemd.

Het is een heel komt.

En hoe komt dat dan denk je? Want je zou zeggen met hun bagage zijn ze in staat om juridische blik op bijvoorbeeld institutioneel racisme te laten vallen?

Ja, maar dat is.

Het is een. Het is een hele statische kijk op de wereld. Je moet je voorstellen dat wij hebben in Nederland allemaal verschillende mensen, van en een loodgieters tot journalisten tot kunstenaars tot dansers. Allemaal verschillende mensen die die en de shjy stenen leggen in de ochtend. Hoe dat je staat te maken. En die hebben allemaal belangen. Maar er is maar één groep. Eigenlijk een hele kleine groep mensen die beslist hoe die mensen hun leven eruit gaat zien. En dat is fucking raar.

En wat het nog vervelender maakt is het moment dat zulke mensen zoiets om zo'n protest bij een voorbeeld hoe men dat zulke mensen in de politiek proberen te komen. Dan gaan er allemaal ratten draaien en dan kom je de mensen achter he. Wacht eens even, hier is eigenlijk niet zoveel ruimte om mensen zijn. Romana Vrede had het een tijd geleden iets gezegd. Actrice en actrice, maar ook de lijstduwer van Bijeen. Die had iets gezegd over haar zoon, want ze heeft een erg autistische zoon.

Dat klopt en had ze een jaar geleden in een interview iets over gezegd. Dat was heel erg menselijk. Heel donker gedachtes die ze had over haar kind. Omdat ze ook een vermoeide ouder is geworden en daar werd begint op Twitter, werd dat uit elkaar gehaald en mensen waren heel erg boos. En ik begrijp dat het inderdaad tracering voor mensen kan zijn die op het spectrum zitten of die niet neurotisch zijn. Nu dat typische mensen zijn mensen zonder idealen. Dat soort dingen.

Maar dat toen. Toen bedacht ik me.

O ja, want nu gaat er normale natuurlijk als kunstenaar van een kunst om een context waar je eenmaal mens kan zijn en zichzelf kan zijn. Gaat u nu in de portiek en daar moet alles dichtgetimmerd zijn, dan mag je geen mens zijn. Wie is Mark Rutte? I don't know why don't care. Zeggen we nieuws in de politiek? Leg je menselijkheid af.

Ja, eigenlijk is het geen. In maart Marsi wordt de meid in de Maite wordt een feit. De leeuw weekkrant adellijke. In Sheens Arezzo rund paard wiegt Sobradis Baga Country bijna moine every bewapent My Business 106 opgepot wagens. De zwoegende. De Worrall omwoners. Wie is de Golden een Wasserbillig always look winstje. What Lord we are for parades first lisabeth blues? Wie is dat leek op een cd of the Middle East Town staat always on the sun, stelt Jubal.

Wie? Bild, welke de stijl en cover van de New Njock over Nesen in Abu Corno Galt Our Country Piepel. Hij werd in de Bioro volk, maar het Baader in biofilm. Deze gameserie Step houdt de cd vol, nemen een fraai De Nieuwe Bludenz en schreef Fréchet Federers Always Lijkt Only Brave Naeff te Siirt If Only Brave Laaf te bieden.

Ze maakte diepe indruk. De jonge zwarte dichteres Amanda Gorman tijdens de inauguratie van Biden in januari. Ik vraag aan Zaïre Krieger wat ze dacht toen ze dit zag en hoorde deze spoken word bijdragen.

Ik luister, ik ben en ik ben een hele technische schrijver, dus ik luister alleen naar haar truukjes. Ik luister, ik, ik, ik, ik. Ik zie °6 tot ik zie het ik. Ik voel haar. Ze heeft een paar leijnse gegooid waarvan ik dacht hoe de etnische. Changes is always what just is bufo. Maar ik zie ook. Ik voelde ook verdriet omdat ik dacht hier is geen ruimte voor in Nederland. Zou je daar wel, maar hier niet.

Ik denk niet. Ik denk. Ik weet niet of wij ooit, als we een nieuwe koning zouden hebben, misschien taifoen misschien heeft.

Misschien heeft al voor de koning het vorstenhuis dat dat is. Dat is waar en ook heel op een heel is vileine wijze. Toch nog wel ergens een beetje de vraag of een raster toen ingewerkt bleek. Maar het is niet zo heel veel ruimte daarvoor hier in Nederland.

En dan precies wat te doen? Want wat? Wat? Hoe lees je dan wat zij daar deed bij de inauguratie van Maidan om politieke spoken word op hele grote podia te voeren? Dus toen ik zei op Twitter van jongens. Er zijn zoveel spoken word artiest. Je hebt mij. Je hebt Patrick Libéral. Je hebt het derde kootje. Die is ook wel wat groot. Bad schöne Lizette Milanezen. Dat zijn mensen die horen. Die horen wij allemaal te kennen.

Die worden we allemaal steeds te zien. En toen zijn er iemand. Er is weinig politiek geëngageerde, sprak een woord. En toen werd ik boos, want ik dacht nee, die zijn aan de prinses die zijn vriendjes al lang bezig te bouwen. Maar die krijgen die spa's nooit op hele grote podia.

Je krijgt die ruimte wel van spijkers koppen. Ja, om daar een soort spoken word reactie op te geven.

Die is ook heel mooi vind ik Nederland. Ik wil van je houden. Ik wil je land loven en je brash bouwen. Maar na pandemie schandalen en complottheorieën schijnt dat de touwen die onze leaving samenhouden eigenlijk van zijde zijn. En je kiest tien jaar hetzelfde oude wijn in nieuwe zakken. Oude mannen, nieuwe pakken. Als duizenden slachtoffers op straat staan, zijn we pas om werkende racisme niet te hangen om onze nek en doet het ons de das om. En we zetten de armen tegen de wand en dan de armen tegen de migrant.

En om bv Nederland te laten lopen moet alle dorre hout verbrand. Nederland, ik wil van jou houden, maar ik ken nu alle hoeken van je leed. Dus geloof me niet op mijn blauwe ogen. Geloof mij op mijn baas brengt je activisme is zo legaal als je straten. We doen Movements uit en als je in pashokjes en scroll door Instagram. Net als de gedupeerden van de toeslagen. Verder zie ik enkel zwart gelakte blokjes. Ik wil een poëtische brug zijn, maar ik ga praten als Brugman als er in het parlement nog steeds geen gezicht is waar ik me aan spiegelen kan.

En ik wil als een Manda Gorman verenigen in alliteratie Tricolor en synoniem. Maar waarom moet ik constant een oceaan verder kijken om mezelf te kunnen zien? Nederland, ik wil van je houden. Dus laat me alsjeblieft op 17 maart zien dat je dat verdient.

Want heel ambitieus. Totaal ambivalent. Dat is precies wat je uitdrukken volgens mij. Wat mooi dat je dat zag, want ik ging er ook ambivalent in. Ik kreeg van de kregen van hun beschrijving dus niet helemaal quote. Maar ze zeiden we willen graag dat jij in Nederland een zetje in de rug heeft. We hebben Avondklok en Krashna het moeilijk en Nederland moet gewoon een stem hebben die mensen samenbrengt.

Dus ze hadden Gorman gehoord en gedacht. Dit is louter positiviteit. Laut, dit is louter positiviteit en dit willen wij zo. En zo willen we het graag horen. Zo willen we het graag horen.

Nou i een nieuw. En volgens mij waren ze zelf ook van hun ouwe shit. Dat hadden we eigenlijk niet verwacht. En ik dacht ik kan ook niet anders dan mezelf zijn. Ik kan niet.

Je zegt daar volgens mij met zoveel woorden waarom moet ik constant een oceaan verder kijken? Om mezelf te kunnen zien vind ik ook over die prachtige Lainez gesproken.

Dat is er ook eentje, dat is er ook eentje. Ik kijk naar José. Ik ken Daisy Abrams. Ik kijk naar mijn hart en ik vind niet zo tof vrouw. Maar dat je die habilitatie is er daar wel echt meer. Er wordt daar heel hard omdat omdat ze in Amerika niet ontkennen dat er een gebrek aan representatie is. Als je hier het gesprek gaat voeren over hem staat ze in de kamer. Dan wordt er heel vaak gezegd ja moeten de beste hebben.

Maar zijn al deze mensen de beste mensen? Want politiek gaat niet per se alleen over Skil, het is ook volksvertegenwoordiging. We moeten onszelf allemaal zien in de Kamer. Het feit dat het alleen maar witte mensen zijn alleen maar rechtenstudente, zij dat toch. Wat is toch super raar? Dat is bizar. Die moeten gaan beslissen over jou en mij. En zij zijn nooit op het veld. Dat is bizar. Het is ook een. Het is dus een stuk uit frustratie.

Want ik wil heel graag houden van dit land. Ik wil heel graag hier mijn thuis kunnen noemen. Ik wil me hier graag thuis kunnen voelen. Ik wil graag kunnen vechten voor de land en ergens dat je een spoken word artiest als ik. Die maakt ook niet zoveel. Maakt ook niet zoveel woorden vuil aan Nederland. Als je ook niet ergens houdt van het land is dit liefde is er ook wel, maar het is een hele strain relationship waarbij ik Hugo de jongen elke dag van flater naar flater naar flater zie slaan en denk waarom waarbij?

Waarom ben jij daar? Wat doe jij? En Rutte? Die maakt beslissingen die Rund Nederland als een BV.

We hadden we dit heel anders aan kunnen pakken, maar dus veel empatisch aan kunnen pakken. En wat krijg je dan zo door? Dan ga je redeneren vanuit de zwaksten in de samenleving. Dan ga je niet KLM je laten chanteren en zeggen ja ja, doe maar, blijf maar open. Dan staat je in het land omdat je weet. We gaan moeten de sterksten beschermen. Saver een try out trains Freunde. Aan het blad en het. Blake uiteindes, Spaink, die inmiddels.

Bureel eens fruit Hakeem Panklare Cvuy. Zaïre Krieger met jou graag hebben over institutioneel racisme als gegeven in Nederland.

In de aanloop naar de verkiezingen zou het een thema moeten zijn ja, maar de vraag is hoe zij dat aan.

Dat is meer hoe ik hem wil insteken. Er is recentelijk net na de demo's, want ik was ook één van de organisatoren van de demo's in Rotterdam. Euh. En toen was ik veel te moe om nog in de politiek te gaan hebben daarover. Maar toen zag ik het. Het debat over institutioneel racisme. En ik heb het nog nooit. Ik denk nog nooit zoveel onkunde gezien in de Kamer. Iedereen was aan het hakkelend het over z'n woorden. Niemand wist eigenlijk wat het zelfs betekende institutioneel racisme.

Rutten had het een paar niet zo lang geleden uitgemaakt voor wat sociologische termen. Het is gewoon ongelooflijk veel onkunde en het rare is nog dat ze Bizarro. Je ziet een kamer vol witte mensen het hebben over institutioneel racisme. En er zijn eigenlijk niet heel veel mensen in die kamer die weten wat dat eigenlijk is of wat heb meegemaakt. En dan zie je opeens het gat tussen de politiek in Nederland. En dan begrijp ik ergens dat een PVV stemmer zegt fuck Rutte, fuck alles voegt dit gewoon dat we allemaal een soort van de tegenaan slaan, dat we allemaal gewoon ons niet gerepresenteerd voelen en gek worden.

Dat begrijp ik.

Ben je dus motif is hetzelfde, maar is het wel? Er zijn wel een totaal tegengestelde Tudela door de adduct naties van hetzelfde, maar we komen tot een ander doel.

Laat ik zo zeggen maar over institutioneel racisme. Sorry uhm. Euh. Het woord. Het wordt nu aangesneden als een groot thema en ik weet niet of dat het de goede manier is. Ik heb het idee dat je dat moet verwerken in alle andere thema's, omdat het zo enorm is, want ze ging.

Dat moet je me toch even even uitleggen hoe je dat ziet.

Dus je gaat zo'n debat in. Institutioneel racisme is het. Is het goed? Is het slecht? Is het? Er is eigenlijk weer slecht? Is het er? Nou dan? Ga kijken naar cijfers. Huizenmarkt? Ja. Banenmarkt? Ja stages. Ja euh. Scholen adviezen? Ja is ook wel. Maar je ziet dus dat het al die cijfertjes. Als je dat gaat proberen te behappen als één groot thema dat bijna niet te doen. Dus eigenlijk het moment dat jij in debat gaat hebben over hoe gaan wij de huizenmarkt?

Of hoe gaan wij de zorg indelen? Je moet per thema eigenlijk gaan kijken. Zit hier bias in? Want zoiets als de zorg als je niet alleen raciale bias in je het, ook gender bias in de manier hoe er naar vrouwen wordt gekeken, naar mannen wordt gekeken in de zorg. IS is vaak onbewust hetzelfde. En daarom? Dat zorgt ervoor dat we vaak hartfalen bij vrouwen later pas tegenkomen omdat er dokters worden getraind op een mannenlichaam. Dat soort dingetjes, dat soort Biasion moet je per thema eigenlijk bespreken.

Het is ongelooflijk groot. Het is een stille, stille killer. Ja, en hoe moet dat dan? Ik denk dat we allemaal moeten gaan stemmen. Lager op de lijst en meer vrouwen en meer mensen van kleur. Denk dat je er heel bewust mee om moet gaan. Stem op een vrouw van DVK Party Man heeft haar hele grote campagne mee gevoerd en dat werkt gewoon daar zijn. Er zijn meer vrouwen nu. In de Kamer zijn meer vrouwen Europarlementariërs.

Dat werkt gewoon. En dus ik ga ook lager op de lijst stemmen op een vrouw van kleur en ervoor zorgen dat die met desnoods voorkeurstemmen de kamer in komt. Je kan heel concreet goed voor zij die de ja GroenLinks.

Hallo Jessa Siméon Blanck nummer 21. Ben je helemaal van het padje af? Oh mijn God!

Ik werd hem gek. Siméon Blom weert support. OK, ik ga niet.

Ik ga niet renten, want dan heb ik je los. Maar inderdaad, je ziet dat steevast vrouw van kleur op lagere plekken worden gezet.

21. Dat is pretty onverkiesbaar.

Nee, 21 is Siméon Blom. Dat is een man, maar die is zwart en die is al heel lang bezig in de Amsterdamse gemeenteraad. Ik vind het gewoon heel raar dat hij zo laag staat, want hij is gewoon supertof en varieren op men dat iedereen op hem stemt.

Daar komt ie ook al sta je dan komt ie duelleerde.

Ja, stem allemaal Siméon Blom. Ik ga bij 1 stemmen en ik ga niet op z'n vana stemmen. Niet omdat ik niet van daar houd. Ik ga op nummer 6 stemmen.

Ludion ja, jij studeert. Je bent 25. Leeft dit deze gedachte bijvoorbeeld onder je pierres?

Ik moet. Ik ga. Disclaimer Mijn cirkel is een hele politiek geëngageerde, geëngageerde cirkel met Pears die dit allemaal ook doen. Bewust. Ik zag ook op Twitter op socios. Iedereen ging stemwijzers doen. Heel veel kwam daarbij ene GroenLinks uit. Mijn bubbel is best wel links. Ehm, dus. Dus ik kan niet spreken voor al mijn beurs. Ik weet wel, ik heb het gevoel dat met de situatie waar wij nu inzitten dat mens is politiek beginnen te zien als hoe direct dat invloed kan hebben op je leven.

Zoiets als een avondklok. De politiek kan beslissingen maken over wanneer jij uit je huis gaat. Dat zijn hele directe beslissingen. Dus ik heb zo'n idee. Ik heb zo'n gevoel dat wij net als in Amerika. Ik ga dit voorspellen een hele hoge opkomst gaan hebben. Als wij het stemmen goed geregeld hebben met Mark Post en mijn soort dingen, denk je dat wij een hele hoge opkomst gaan hebben. Vooral onder jongeren. Want ik denk dat de jongeren nu zien dat eenzaamheid onder jongeren.

Psychische problemen onder jongeren tijdens Korona is heel erg heftig. Dus ik ik, ik hoop en denk dat de opkomst heel erg hoog gaat zijn, dat mensen heel veel gaan stemmen.

Dan kun je dus ook langs deze weg er concreet verschil uitoefenen door echt te kijken naar wie is er op de lijst? Hoeveel en hoe wil ik dat de Kamer eruit zie? Ik ga op die persoon stemmen en ervoor zorgen dat iedereen komt. Dan verschiet de kamer van kleur.

Laten we het hopen. Ik heb ergens. Ik heb ergens ook een beetje medelijden met de mensen van kleur die erna maar het ingaan komen. Ja dan dat ik dat zijn.

Dat zijn toch de strijders ook gaan? Die mensen gaan heel veel wind vangen. Maar er moet één. Er moet één beginnen, zodat er meer kunnen komen. Er moet iemand de eerste zijn. En dan unfortunately. Dexcom iets. Biao die Chantry Dejongh. Sylvana Simons euh. Couter socialist. Weet je dat zijn Takata Basilique trouwens Brunings eerste vrouw met een hoofddoek. Die we in de Kamer gaan krijgen waarschijnlijk hoopt wel heel tof zijn. En en als je het spectrum bekijkt.

Euh. Zijn er überhaupt euh, kandidaten van kleur om?

Of zelfs kandidaat voor kleur en vrouw bij andere partijen? Of moet je zitten die werkelijk alleen nog? Dat weet je.

Niet alleen aan de linkerkant, eigenlijk alleen aan de linkerkant. Ik heb er D66 bijvoorbeeld in het midden.

Ik ga nu kijken op de telefoon, op de telefoon. Euh. D 66. Euh. Stukken. Sigrid Kaag natuurlijk op nummer één met haar sneakers. Ik zie dan wat moeilijk. Lubach had er een item over gedaan dat het moeilijk is om te zien wie je wie er eigenlijk. Selma Bell huidige is nummer zes bij D66. Het is volgens mij een vraag van de eerste zwarte persoon is een Marokkaans-Nederlandse Rotterdammer.

Is dat zo? Noodle Jurrian Wuiten, nummer 20. Dat is de eerste zwarte persoon. Het is karig met het is zeker karig als je het vergelijkt met het %0 aantal met zo'n goleador in Nederland zijn frisjes. Hoe dat er op kieslijsten uitziet is het wel onder de maat die mega veel leuker Loulé.

Rono aardwerk Haroen, waar deze jeugdverblijven Maashaven, Creasy, Korolev spioneert No no.

Afgekeurd te veel fouten.

Dus jij adem uit je poriën activisme en een soort snelle, snelle woede en woede.

En je reageert op Twitter soms ook behoorlijk scherp. We hebben er even een reactie was op de SGP bij Buitenhof.

Om maar iets te noemen wat heb ik gezegd? Wat heb ik gezegd dat je met kotsen je mond wakker werd? Nou, dat weet ik zeker. Luister dan. Jij hebt een item en dat item gaat over families en over kinderen baren. En in Hongarije? Doen ze net zo goed. Waar betalen ze mensen om te baren? Dan krijg je een extra geld als je een vierde of vijfde kind neemt. En dan ziet ze letterlijk. In dat interview zegt iemand in Hongarije Ja, wij willen geen migranten die ons land opvoeden, dus wij moeten zelf onze vrouwen bar machines.

Maar dat is toch wat? Dat is waar. De SGP verwees daarnaar als een goed voorbeeld heeft. Daarnaast een goed voorbeeld, want we willen niet dat migranten dat gat opvullen. Dat is toch dat? Ja, het goor. Ik vind dat Goor en noem je jezelf een christelijke partij, een christelijke partij hebben wanneer ze minister van Modejaar gaat dan? Ik ben echt ziedend, nog steeds daarover. Als je op Instagram na je Simi Moia volgt hoe hun tenten er nu uitzien.

Wij noemen onszelf christelijk joods christelijke traditie. Wat? Wat? Wat is die Cajas security eigenlijk nog waard?

Omdat daar in die tent aan flarden geblazen zijn door de wind?

Het is echt, het is echt eindelijke, doet me oprecht pijn, maar maak je.

Maak jij van die we van die pijn iets constructief?

Is dat wat je Jaron? Jazeker, grondverzet. Ik denk dat het boosheid. Ik moet zeggen dat toen ik begon met spoken word schrijven. Toen was ik boos over alles. Ik ben nog steeds boos over alles. Maar toen schreef ik alleen maar uit boosheid en op een gegeven kwam ik erachter dat boosheid eigenlijk een hele primaire emotie is die heel veel onderliggende emoties heeft. Dus om de boosheid, pijn en verdriet en frustratie en wanhoop. En ergens toch ook een beetje hoop.

Want boosheid uit je niet als je ergens niet te hoopt dat het beter kan. Want anders dan ben je apathisch. Dus die boosheid begon ik een beetje meer te ontleden, dus ik schrijf nu vanuit meerdere invalshoeken. Iets meer uit pijn, iets meer uit hoop. Ik wil nooit een stuk schrijven waar mensen niet weg uit komen, met toch een klein beetje hoop. Of een actie. Dus dat dus dat punt van. Ik wil dat jullie me laten zien dat jullie mijn liefde verdienen.

Nederland, 17 maart is een hoopvolle roep tot actie.

Dat is meestal ook kan zijn over Nederland, dus ik. Ik schrijf boosheid, boosheid en ik probeer te schrijven doordat ze een lang proces uit liefde. Oh, oh, da's moeilijk. Ik probeer echt uit liefde te schrijven, want iemand zei ooit tegen me volgens mij was het kreet Bush. Rechtvaardigheid is publieke liefde. Hm, ja, Jesus is love handles hij. En als. Als ik dat. Als ik niet uit liefde kan schrijven en uit liefde activisme kan voeren, moet ik het echt niet doen.

Anders ga ik opbranden. Ik moet houden van voor wie ik strijd en ik moet me meer houden van de mensen. Ik schrijf omdat ik de mensen die ik die het niet goed doen haat, dus ik moet meer houden van de personen in Moria. Nadat ik Mark Rutte en zijn onkundige aanpak van deze kroon op een premie haat en die balans is er niet altijd bij mij Tash uitdrukkelijk intern heel erg mee. En wat je op Twitter ziet is die schroefdop.

Dat is wat je ziet is ook grappig, maar het is ook een struggle waar ik mee zit. Dus wat zie je dan als noodzakelijk? Nu ja, voor de komende tijd binnen of buiten de politiek? Wat moet er dan gebeuren?

Ik denk dat ik ga proberen dit zo goed mogelijk voor de. Wij moeten stoppen in de publieke ruimte als voor de publieke ruimte booby Tweede Kamer. Dat bedoel ik eigenlijk ook. TV programma's, de talkshows, dat je. De tak in dat soort programma's moet en moeten redacties ervoor gaan zorgen dat wij niet meer goed stoppen met de vraag of racisme of insularis er is. Want het is een afleiding. Je je lost een probleem niet op als je steeds gaat afvragen of het blending wel is.

Dat hele gesprek moeten we niet meer gaan zonder dat in de journalistiek gebeuren. Constant de hele tijd was dat hele debat met Jort Kelder over institutioneel racisme op tv. Gaat hij vragen aan mensen of het wel is? Het is een afleiding. Het is het is. Dat is niet waar. We moeten het gaan hebben. Over hoe gaan we ervoor zorgen dat ik een huis kan krijgen? Hoe gaan we ervoor zorgen dat als een verhuurder kiest dat hij niet discrimineert, op wie hij aanneemt?

Wat voor een beleid kunnen wij daarop voeren? Moeten we ze boetes geven? Dat zijn dit soort vragen toch die ook politiek zou kunnen vertalen? Politiek zou kunnen vertalen. Over daarover wil ik het hebben op tv. Ik wil dat ik wil dat er dat er experts op tv komen over. Wat is de beste manier om ervoor te zorgen dat iedereen, ongeacht kleur, een huis krijgt, dat iedereen verdere huisvesting krijgt? De eerste vraag moet je consequent overslaan.

Wie moet? Die moet gewoon. Het is gewoon klaar. Nu alsjeblieft Jord Margriet. Iedereen klaar mee zet is de.

Al tijdens zijn Renesmee. Na een paar. De. En wat ik een interessant onderwerp vind is identiteit en identiteit. Politiek Gago macht. Is dat een lastige?

Neem ik het heel leuk dat het einde? In het begin begreep ik dat nooit identiteits politiek. Wat dat dan precies was?

Het is een afleiding. Ook dag na zijn opleiding mensen gebruiken. Dat woord is voor mij heel erg een Redfoo trigger voor mij. Als iemand dat zegt daar ben ik gelijk. Waar ze vandaan komen in tijds. Politiek is mensen die zeggen jullie voeren politiek op de identiteit van mensen. Dus jullie voeren politiek omdat jullie zwart zijn of omdat je moslim zijn. En dat mag niet, want het gaat eigenlijk allemaal over Classen. Het gaat om geld. Het is niet wie zwart is, het gaat om de armen tegen de rijken, vergetend dat klasse ook weer een raciale component heeft en weer een gender component heeft.

En waarop moeten wij politiek gaan voeren als niet identiteit? Het grappige is Rutte en VVD voeren allemaal identiteits politiek, voeren allemaal in die tijd politiek tot op klasse behoren dan kleur. We hebben. Maar omdat we al jarenlang de identiteits politiek van bepaalde partijen voeren, voelt dat niet als indertijd die. Politiek is een ander aankomt, zegt hij. Maar wacht even, ik ben moslim of ik. Ik ben Koeyer of ik ben trouwens. Of ik ben een sex werker.

Ik heb er toch wel even andere belangen dan jullie. Dan is het opeens identiteits politiek. Terwijl jullie hebben de hele tijd identiteits politiek gevoerd op de meerderheid, dus dat is de grap.

Vind je? Vind je dan ook dat je dus juist wel in moet zetten dat je dat juist juist wel identiteits politiek moet voeren?

Maar hoezo niet? Dat is de vraag waarom niet? Je bent toch gewoon een persoon met identiteit die belangen heeft en die een huis wil hebben? Dat is toch identiteit, een klasse? Het is een leugen voor allemaal entiteiten, politiek de hele tijd. Alleen sommige mensen vinden zichzelf neutraal en vinden dan de anderen gekleurd en dat daarom is de film van Sunny Bergman. Dit is ook zo belangrijk, want niemand is neutraal en niemand is objectief zo. Hoe ziet jouw identiteit eruit?

Ik denk dat mijn in die tijd heel erg motivatie is. Ik ben heel veel dingen tegelijkertijd. Ik ben student, ik ben spoken, word schrijver. Ik schrijf. Ik ben natuurlijk. Studeer gewoon publiekrecht. Uhm, onderzoeksjournaliste onderzoek. Nu doe jij onderzoek bij Phileine onderzoek over de PKR als doel. Ook voiceover dingetjes.

Euh, doe nog meer moderate en activist Ackx activist ja Águas. Ik organiseer wat dingetjes als ik nodig ben. Ik kon mijn podcast mijn mening geven, maar ik denk dat voor mijn identiteit je in de tijd is wat je persoonlijk vindt dat je bent. Maar op gegeven net begon ik ook te merken dat mensen mij een beeld van mij hebben en dat ik dat ook soort van moet. Ik wil dat concureren. Ik wil concureren hoe ik er uitzien naar de buitenwereld.

Ik vind het gewoon niet fijn dat mensen mij op één manier zien. Nee volgens mij.

Het lijkt erop alsof je het op die manier ook een spel speelt. Het is aan ons om voortdurend van ieder geval van aangezicht te veranderen van haardracht.

Letterlijk.

Ja ja, letterlijk. Maar ik vind ook dat is dat is wat ik kijk. In Amerika heb je mensen als Shaver vernauwingen bijvoorbeeld. Sorvino is nu de presentator van The Daily Show. Hij is een soort lubach, maar dat is een schrijver, een comedian. Maar hij doet ook politieke dingen, dus hij weet ook heel veel over politiek. Dus mensen kunnen hem ook uit over politieke dingen. En in Nederland zie je dat we nog best wel compartimenten viseren hoe mensen moeten zijn.

Dus als je een comedian bent daarmee vaak gewoon familie en dan kan je niet over politiek meepraten. Lubach is heel goed omdat hij politieke thema's op een grappige manier brengt en daardoor ook dingen dingen zoekt van die lijnen kan Blurb. Soms is het ook ronduit educatief zo.

Het is het is educatief. Het is grappig en het is ook. Het is mensen hun broccoli geven met iets lekkers. Dat is hoe het is. Ja, ik dwing mezelf ook om alles te zijn wat ik ben en wat ik wil. Want anders dan ga ik mezelf niet doen. En dat wil ik niet, want ik ben. Ik ben heel leuk en grappig en ik kan ook heel serieus zijn en kan ik heel boos zijn. En ik mag dat zijn verdomme.

Ik mag het ook in mijn werk allemaal doen. En er moeten meer mensen doen maar. Maar dat is de vraag die ik mezelf stel. Kan jij je vak nog steeds serieus serieus nemen als jij oprecht uit dat je kots in je mond hebt? Wanneer de SGP een soort van light light nazi lied dingen ziet zeggen? Ja, want want rechtvaardigheid is ook gewoon dingen benoemen hoe ze zijn. Ik vind dit goor. Dit mag eigenlijk niet zo. En ik vind eigenlijk.

En dat is misschien voor de juridische kant. Als advocaat voor mensenrechten hoor je eigenlijk ook. En het is slippery slope. Hoor je eigenlijk ook een beetje een activistische kanten hebben, want je strijdt uiteindelijk voor Winsen.

Je noemt één aspect van je identiteit niet. Net in dat lijstje wel allemaal functies, maar jij bent ook gelovig. Ik vraag me af hoe. In hoeverre word je door je geloof gedreven? Alles wat je doet? Heel erg.

Ja, dat is dat echt. Dat is wat is waarom ik geloof. Ik geloof onrechtvaardigheid. Dat is je geloof.

Dat is m. Nou, ik geloof God is rechtvaardigheid. Is recht voor God is liefde, God is rechtvaardig. En ik kan niet zeggen dat ik God helemaal altijd ciano in alles wat ik doe. Want ik ga hem niet zo beledigen, want dat is niet altijd zo. Maar de persoon die Jezus was, daar was ik als kind heel erg in door geïnspireerd. De manier hoe hij met mensen omging. De manier hoe hij met sekswerkers omging. Met vluchtelingen.

Met kinderen. Met mensen die waar niemand omkeek. Dat is hoe ik geloof. Maar het vervelende is dat er zoveel partijen zijn, niet zichzelf. Ik moet wel zeggen ChristenUnie doet het wel echt beter worden dan andere partijen. Maar het CDA en SGP dan denk ik jongens, dit is niet. Dit is niet het christendom wat ik heb meegekregen. Mijn moeder noemde me ook hier omdat zij ook gelooft en zij zei dat hij zei dat is ook haar. Haar idee bij geloof is rechtvaardigheid en liefde.

Dat is hoe wij ons geloof in hebben gestoken. Maar ik vind die aanstellingen geloof niet bij heel veel partijen.

Worstel je Reves mee met dat geloof in de context van het debat waar wij over praten? Of überhaupt in? Maar je bent ook een woedende persoon.

Van 25 mei Hoe word ik?

Ben een woedende persoon 25 dat op je bord staan. Stop carrying DualDisc. Nou ja, er staat er staat. Er staat heel veel op dingen die ik moet onthouden.

En dit is even voor de mensen die luisteren. Ik heb een enorm whiteboard aan mijn muur. Dat komt omdat ik ook lichtelijk soort van ADHD trekjes hebben. Als ik dingen niet opschrijft, dan vergeet ik ze ook. Daarom staat er ook een enorme klok tegenover mijn desk. Maar dan kan ik de tijd ook mee, want ik heb geen centrum time. Maar ik worstel er niet echt mee. Niet meer in de eerste jaren toen ik christen was toen nog 16 was en dacht ik Oh God, geloof hoe moeilijk het allemaal was.

Terwijl. Daar ben ik.

Wat is er gebeurd dan?

Dat je op dat traject heel gewoon bent, gewoon God tegenkwam zoals die is, waar ik hier mijn kamer gewoon hier mijn kamer gaat tegenkomen. Gewoon liefde is ik ben het dit echt niet zag. Het is wat mensen het licht noemen. Lief. Nou ja, maar dat is toch een soort PSF inzicht? Daar zit natuurlijk ook het woord lichten en inzicht.

En ook heel erg. Allemaal een onderbuikgevoel. Want ik begon het onderbuikgevoel te niet per se te zien als een een en een ja, een klein stemmetje. Maar dat is ook God. Dat is ook goed het moment dat jij je je puppy's in het leven vind je creatie, het schrijven van spoken word voel ik God, ik zoek. Soms heb ik niet eens de idee wat ik schrijf. Ik voel gewoon dat iets om me heen schrijft en dat ik ben ook eigenlijk maar een vessel.

Dat is ook God. Ik ben ook in mijn creatie God tegengekomen, dus ik heb nu heel duidelijk wie God is. Dat Hij liefde is, dat hij rechtvaardigheid is. Ik sukkel niet met God. Dit is deze relatie heel duidelijk. Ik weet wie hij is. Mijn relatie met de mensen en God. Dat is een andere. Ik zit soms echt in mijn huis met God. Ziet u dit? Ziet u dit allemaal? Dat ik ben? Ik schreeuw echt alles.

Zien we? Shit. Ik zou zo tegen hem en dan ik. En dan voel ik dat hij zegt van ja maar wat ga jij hier aan doen? En daar kom activisme uit. Ik kan wel gaan schreeuwen, maar ik moet ook iets gaan doen, anders ben ik nep. Dan ben ik net bezig als ik ga schreeuwen en geroepen en zelf iets ga doen.

Wie? Wat? Wat? Wat doe je dan? En ook wat hij ook tegen me teruggaf is dat ik zei ik was boos op de kerk, ook heel erg.

Ik las een verhaal van JBN die bijna even dreigde in een soort Zuid-Koreaanse auto terecht te komen.

Nou, dan heb je op het randje op randje gezeten. Dat is precies het moment God tegen Ben gekomen. Direct daarna, direct daarna naar die situatie. Kan je dat? Kan je dat nog vertellen? Wat nog heel kort was?

Ik was in een hele donkere periode echt heel donker. Echt psychosen en zo erg. Nou, ik weet echt niet meer precies wat dat allemaal was, maar ik heb even het andere moment. Having zeiden je gewoon niet goed. En toen was er iemand die naar mij toe liep op Utrecht Centraal en die zei hij toen bijbelstudies en ik dacht dit is een Sibneft kaart. En ik ging daar in en ik ging tegelijk naar een andere kerk. En ik merkte dat deze kerk, die mij had aangesproken op het Centraal Station, dat die heel erg bezet werd over mijn tijd en over dat ik altijd moest komen.

En dat soort dingen zei over de Bijbel door God waar ik het niet eens mee was. Dus over Gander of over seksualiteit waar ik het niet eens mee was. Ik voelde hier zit iets niet goed en op een gegeven moment kwam ik dus bij hun orientatie les. En dan ga je in een soort van traject van een paar maanden.

En ik voelde zo veel druk. Ik voelde de druk in de Kamer. Ik weet niet of je dat ooit heb gemerkt, dat je dat je in een kamer bent en dat je voelt dat niemand eigenlijk doet wat ze willen, maar dat ze allemaal een soort van samen hebben besloten. Het was echt bizar wat ik voelde in die kamer. En zij gaan lesgeven enzo en ik. Uiteindelijk ga ik naar huis en ik doe gewoon de lessen die ze mee mag.

Voor de naam was heel Jean-Eric als international Bijbelschool ofzo. Dus ik begon met met je zoeken bij journalisten symbolisten dingetje doen. En toen kwam ik erachter dit is een Koreaans sekte. Ik ze ook allemaal geblokkeerd. Ze hadden soms wat dingetjes, wat dingetjes losgelaten die mij op die die ik maar kon gebruiken. Dus dat je pas later krijg je de echte diensten en op een gegeven moment kom je dan op een heel erg hoog level dat ze dan om drie uur s nachts een soort van bootcamp met elkaar doen omdat ze klaar moet zijn voor het einde van de wereld.

Dus het is eigenlijk een Koreaanse doomsday kalt die al een tijdje actief is in Rotterdam en Utrecht. Wat ook nog een onderzoek mag hebben trouwens. En misschien moet ik diegene wel zijn, want ik leg tot op de dag van vandaag dus mensen die mijn brieven sturen met. Ik heb hier een stuk gelezen en ik zat daar. En ik ben zo blij dat ik je stuk heb gelezen op het moment.

Vlak daarna dacht je wat ontdekte van het wel is. Ja, want de dingen die bij die Koreanen hebben, die Zuid-Koreanen.

Was het een soort machtsbeluste met Messias?

Ja, het was. Het is een machtsspelletjes. Ik. Ik merkte. Ik ben erachter gekomen dat het in. Ik heb niet echt een goed Nederlands woord voor mijn Grays. Grace Genade, genade dat je die fouten mag maken omdat Jezus voor je gestorven is. Dat hele idee. En dat je dus ook gewoon vrij kan bewegen, er geen druk is en geen moeten dat. Dat ik dat los kon laten. Op een gegeven moment. En mijn moeder, die belde me toen ook.

Die zei ik ben zo blij, want ik was heel lang niet roker geweest, niet gelukkig geweest en zegt ik ben zo blij dat jij God, de Birkin op je eigen manier. Want nu kan je het ook puur en echt doen. En niet omdat ik iets heb geleerd of met een Kerkraads heeft geleerd. Ik was hier heen. Ik was heel lang boos op de kerk, want ik vond die niet genoeg. Jullie zijn zelfs de aanstichters geweest van heel veel racisme in history.

En toen kreeg ik iemand bij mij in de kerk waar ik nu heen ga, zei ze. Kijk eens geen gebouw, wij zijn de kerk. En toen dacht ik ook. Maar als ik de kerk ben, als ik iets doe, dan doet de kerk het dus ook. Dus als ik aan de voorkant sta van activisme, dan staat de kerk. Oh dus. Dus ik kan en passend kerk. Maar ik kan ook aan mezelf zoeken. En ook maar eerder het tropische shirt.

Wat ga je doen? Dus ik?

Ik heb constant mezelf verantwoordelijk gehouden daarvoor. En daardoor hoef ik ook niet meer boos te zijn op shortje.

Of doe je ook vrijwilligerswerk denk ik. Ja, voor de kerk. Namens de kerk. Ik doe heel veel vrijwilligerswerk voor de kerk in de vorm van creatief waxen in de vorm van ja, dat ook dat.

Ze.

Institutioneel racisme vraagt om meer representatie als antwoord en om identiteits politiek in alle diversiteit, maar als identiteiten zo versplinterd zijn of beter gezegd gelaagd gefaciliteerd.

Hoe werkt het precies? Ik denk dat daar het begrip intra seksualiteit in beeld komt. En dat is het derde grote onderwerp van dit gesprek met Zaïre. Krieger in het licht van de verkiezingen is ook een lastige. Daarom begrijp ik even terug op een citaat van socioloog Willem Schinkel. Hij sprak erover op de campagne van Bijeen. Dat is een partij die het begrip in haar vaandel heeft staan. Ik citeer Wat in de Haagse politiek mist is dit besef. Wie het niet over racisme wil hebben, is een klimaatscepticus.

Wie het niet over mondiale opwarming wil hebben, voert een politiek van racisme. Wie niet een frontale aanval op de verschuilden inzet, werkt in de burelen van het patriarchaat. En wie denkt dat de vrije woekering van de zenders en de seksuele identiteiten niet in zijn belang is, heeft zich altijd al aan de orde van de schuld en de uitbuiting uitgeleverd.

Wou Yugo Willem Schinkel piiw. De Vos. Spoken word mij echt geraakt, maar zo is het wel. Maar het probleem met interactiviteit is. Je kan ergens beginnen, maar het is overal.

Dus doe je best het beste wat je kan doen. Doe je best, want iemand die zegt dat de internationale intersekse het niet helemaal begrijpen liegt te liegen kan niet. Want ik ben een persoon. Ik ben ebo Barry's, ik ben een zwarte vrouw. Ik ben in Nederland geboren. Ik spreek vloeiend Nederlands. Ik ben universitair geschoold. Er zijn privileges die daardoor mij toebedeeld worden, die andere mensen in de global sound niet hebben. Dus dus intersekse. Nu tijd is eigenlijk te zien wat je niet kan zien.

Iemand gaat aan jou vragen. Ga alle dingen zien die jij niet meemaakt. Ga dat actief proberen, is het enige wat je kan doen om in Sacksioni International te zijn. Is actief steeds uit jezelf stappen en te kijken en jezelf te bevragen. Is mijn ervaring wel echt de ervaring van iedereen? En dat is dat het. Het is bijna onmogelijk om helemaal seksueel te zijn. Daarom is vertegenwoordiging zo belangrijk als één persoon ons allemaal zou kunnen begrijpen. Dat is dan.

Dan zou alles perfect zijn, jaeghere. Maar daarom moet er. Moeten er mensen in de kamer zijn die zwart zijn? Die sixpack zijn die Koehler zijn die die een functiebeperking hebben?

Pfff. Er zijn natuurlijk mensen die zeggen binnen dat die het een een harde standpunten nemers. Ewald Engelen is een voorbeeld van een en ik weet niet of Willem Schinkel daar zelf ook zo ver vandaan zit. Uhm, je moet eigenlijk altijd kijken naar de economische basis, in feite naar de verdeling van armoede en rijkdom en en daar. Daar kun je alle andere onderscheiden aan relateren.

Dat is niet waar. Maar dat is niet waar. Het is niet helemaal waar. Uhm kijk, economie. Het is grappig. Mensen, mensen die beschrijven economie als een soort van harde wiskunde. Alsof het soort van zoet soort van het is een harde wetenschap die altijd meetbaar is. Economie zijn beslissingen die wij zijn. Met elkaar maken is waar wij waarde aan toebedelen. En het feit het feit dat de tien rijkste mannen van deze wereld toevallig allemaal witte mannen zijn is geen toeval.

Dat is een vraag waar wij waarde aan toebedelen. Daar gaat economie over. En als je niet onderkent dat economie geen harde wiskunde is en eigenlijk gaat over waarden die wij waarderen en wie niet? Dan mis je een heel groot deel van de pitcher. Als jij niet onderkent dat economie rationalist is, dat de global sound inderdaad de minste, het minste bijdraagt aan klimaatverandering. Maar het meeste voelt van gevolgen.

Dat is geen toeval.

Dus ja, ja en ja, dat vind ik mooi dat je zegt ja. Je moet dus altijd jezelf afvragen ja, wat zie ik niet?

Ja, maar dat maar daar. Dat is toch een paradoxale vraag? Ja, dat kan eigenlijk niet. Maar. Dus daarom moet je eigenlijk altijd mensen om je heen hebben die jou kunnen wijzen op dingen. En je moet ook een hele eerlijke relatie met die mensen kunnen hebben, waarbij mensen jouw vertrouwen en kunnen zeggen van hemel en aarde. Ik zit in een rolstoel. Jij treedt op bij die plek, maar er is geen ramp voor mij om een heel simpel voorbeeld.

Er is geen ramp voor mij om daar binnen te komen. Dus. Dus wat kan jij mij daarbij helpen?

Snap je? Want het is natuurlijk wel een ramp vind ik een probleem omdat al die debatten aan de hand zijn tegelijkertijd en ook altijd tegelijkertijd aan de hand moeten zijn. Ja, de neiging bestaat om je eigen debat als belangrijkste naar voren te schuiven. Het gaat over zwart en wit, of het gaat over arm en rijk. Het gaat over man, vrouw, ja en. En dat is een lastige.

Een listige neiging die we moeten zien te voorkomen volgens mij.

Dat is eigenlijk het. En dat is waar Jezus dan weer is. Jezus zei de grootste onder jullie is de kleinste, de grootste onder wie de douane serveert. De mooiste is the biggest in the kingdom of. Het is een app Seitan Kingdom in Nederland. Naar hier zeggen wij degenen die het meeste heeft is de grootste. Maar als wij allemaal zouden zeggen als wij allemaal ons dienstbaar zouden opstellen tot de persoon die die onder ontstaat, dan zouden we in een perfecte wereld hebben.

En daar komt mijn activisme uit. Altijd dienstbaar blijven zijn, het lukt niet altijd hoor. Maar probeer het wel en ik denk dat de. De Tweede Kamer ook zo zich moet opstellen. Wij zijn dienstbaar aan mensen. Wij zijn dienstbaar aan de mensen die wij niet begrijpen en we gaan ze proberen te begrijpen en proberen beleid te maken op deze mensen die chronisch ziek zijn, bijvoorbeeld die al een jaar thuis zitten. Als je als je beseft dat zij die al een jaar noodgedwongen thuis zitten.

Ja, die wil ik. Ik loop leeg als daaraan denken.

Lm. Lm. Im. Het stond vanavond nou op de cover van Waterworld. Als ik de wereld veiliger kan maken voor zwarte vrouwen, dan riskeer ik de schande.

Heb jij zelf gezegd ja? Heb ik zelf gezegd. Dus dat het zo ver moet je willen gaan denken? Ja ja, ach, als je me hier weer aan herinnerd.

Zo goed dat ie daar staat. Daar staat dat mijn koffer in de in de vensterbank staat omdat het toch. Dat is die dienst ergens wel dienstbaar wil zijn en ergens toch wel. Weet ook dat ik heel veel haat dimt. Ga pakken maar gaat wel gewoon moet doen. Want als je niets riskeert dan is dat zo.

Ja ja, maar dat geldt voor alle mensen die het pad zouden willen volgen, vergelijkbaar met het jouwe. In de politiek, in de politiek, in activisme waarvoor je bent. Ja ja, honderd procent zeker.

En vast ook nog eens een prachtige foto en ziet er iets ouder uit dan je bent.

Volgens mij. Pleuni van Raak heeft foto gemaakt. Een hele mooie foto. Dit is gemaakt op Amsterdam Centraal. Vol trots. Ja, heel veel, heel veel trots. Euh. Ik sta voor wie ik ben. Ja ja, dit is trouwens niet echt mijn beste stuk. Ik weet eigenlijk ook niet waarom dit mijn eerste pint stuk was. Maar ja, dit stuk ging over mij toe. In verschillende community's is ook een Surinaams community's.

Euh. Wat ik heel moeilijk vind om over te schrijven. Ja, want nou ja, we zijn gewoon een verdooft potje, over onze kindertijd gesproken. Verschillende doofpot in verschillende community's die elkaar kruisen en soms niet.

Dus als jij een. En hij steekt niet toe binnen de moslimgemeenschap wil aankaarten, is dat een heel ander gesprek dan in de euh, in de in de in de business in de bedrijfswereld heel helder gesprek. Maar het is wel dezelfde uitwas. Dat is waarom inzicht in de tijd nodig is, want is hetzelfde overal, maar het heeft een ander anders aanzwengelen. Dus ja. We zijn er doorheen geraasd. Ik weet wat je gaat stemmen. Misschien zijn er wel meer mensen die dat nu weet.

Ja, ik hoop het zo. Ik hoop zo dat we echt een ongelooflijk grote opkomst hebben. Dat we echt als gekken allemaal gaan stemmen. Dat de politiek zich super bekeken voelt. Dat ze bang zijn dat ze allemaal de druk van al die die mensen die democratie voelen op hun schouders en dat ze dienstbaar gaat zijn, dan hoop ik. Dank je wel een zekere.

Zaïre Krieger in gesprek met Lex, maar voor de correspondent. Vragen reacties. Hoe gaan we het institutioneel racisme te lijf gaan naar de bijdrage sectie op ons platform? Dat is toegankelijk voor leden en je bent al lid van De Correspondent. Voor zeven tientjes per jaar per jaar, daar krijg je kwaliteitsjournalistiek voor voorbij. De waan van de dag. Zo zijn we onlangs een podcast gestart. Stemmen. Die inzicht biedt in de komende verkiezingen, maar zonder peilingen. Zie De Correspondent puntje 0.

Zelf ga ik in het kader van de verkiezingen praten met Caroline de Gruyter over Europa. Met Imke de Boer over veeteelt en voedselsysteem. Heb je vragen voor hen? Mail het me Lex et de Correspondent punten nl. Er staat ook een notitie over op de site. De muziek tenslotte kwam in verschillende facetten natuurlijk. De klassieker Strange Fruit kwam langs de versie van Rukia Traoré, maar ook in Too Deep, een gebroken liefdesliedje van Jake Caulier en Piana LADEE en Amazing Grace van de in meezing Rita Franklin.